28 Aralık 2009 Pazartesi

elini göğsüne koyup, burda hala sen varsın dedi bana... son günlerde iyice kırolaşmıştı zaten...


çarşamba günü öğlen aradı beni... işim vardı konak'a gidecektim, gelmek istedi, ben de kırmadım...

bir sevgilisi olduğunu söyledi, beklerken... geçen hafta perşembe günü ayrılmıştık... ikinci ayrılışımızdı aslında, çok çaresiz görünce dayanamamıştım, seviyordum da hem, sadece umudum yoktu, sorunsuz bir ilişki yaşayamazdık artık, tahammülüm kalmamıştı ona... bir hafta mutlu mutlu geçirdik, sonra onun en ufak hatasında çekip gittim ben...
kızla pazar gecesi caner'le gittiği ingiliz dili ve edebiyatı bölümünün partisinde tanışmışlar... her zaman hoşlanabileceği kızlar karşısına çıkmıyormuş ve es geçmek istememiş... sarışın güzel bir kızmış, öyle dedi...
ben de takıldığım biri olduğunu söyledim... vardı da hani...
bir gece eve giderken karşılaştık... önceden tanışıyorduk, o gün merdivenlerden düşüp kolunu ezdiği için izinliydi... beraber onun çalıştığı yere gittik, bir şeyler içtik... iş arkadaşları bir tabağa bir sürü kırılmış sigara koyup servis yapma gibi şakalar yaptılar... oraya müsteri olarak gelip bir şeyler içtiği ilk kız benmişim... inanmazdım da arkadaşlarının bakışlarından çok belliydi öyle olduğu... öyledir büyük ihtimalle... ordan kalkıp onların evinin yakınlarındaki bir parka gidip oturduk... onun sevgiye ihtiyacı vardı sanki, benim de güzel sözlere... sarıldık, öpüştük ve sigara içtik... bu gece böyle bitmesin diye çok yalvardı... ufak köpek yavruları gibiydi bakışları, yine de gidip kendi yatağımda uyudum... o da benim kadar takılıyordu işte....
o günden sonra tekrar karşılaşmadım onunla, zaten telefonu da yok... belki bir gün çalıştığı yere ziyarete giderim... hiç bir şey hatırlamıyormuş gibi yapar, sonra da şaka yaptığımı söyler eğlenirim :)
yeşil takıldığım kişinin kim olduğunu söylemem için çok ısrar etti ama söylemedim. yeni bir sevgilisi olabilir ama hala bana karşı hisleri var, beni utandıracak sahiplenici şeyler yapabilir...

yeni bir kız arkadaşı olduğunu öğrenince biraz kıskandım, birazda üzüldüm başta... ama sonra kendimi teskin ettim... bunu kaldırabilirdim, onun tekrar sevgilim olmasını istemiyordum ki... ben ondan vazgeçmiştim zaten, ne diye, ne için, onu kızdan ayırıp hayatını alt üst edecektim ki...

Hiç yorum yok: