evren benim için çalışıyor

bu hafta bir akşam yeşil'le halen görüşen ev arkadaşım pul biber'e, yeşil'in bi sevgilisi olup olmadığını sormuştum...
o da bana ikinizle de hala görüşüyorum ona da senin bi sevgilin olduğunu söylemedim, onun hakkında da bilgi vermek istemiyorum tarzında bir cevap vermişti...

o akşam msnde konuştuğum iyi bir arkadaşımdan yeşil'in bir sevgilisi olduğunu öğrendim...
ertesi gün kütüphanenin önünde antreman saatini beklerken eski oda arkadaşlarımdan biriyle karşılaştım(2.siyle)... bana yeşil'le pınar'ı(3. oda arkadaşım) samimi bir şekilde gördüğünü söyledi...
onun ertesi günü yani dün öğlen fakültenin önünde çay içerken, bir zamanlar karşı oda arkadaşım olan zamanında iyi de anlaştığım kıza rastladım...
o da görmüş yeşil'le pınar'ı beraber, yanlarına gidip aaauu nerde diye sormuş... durumu açıklamışlar, sevgiliymişler... ben bi dolaşıp gelim demiş gitmiş yanlarından...
onlar bunları söylerken hep tepkisizdim nedense, neden bilmiyorum...

sonra dün saat öğlen üç gibi yeşil aradı, görüşmek istedi... pınar'la çıktığını söyleyecek herhalde dedim gittim... öyle de oldu bana karşı hala kendini sorumlu hissediyor olmalı...
acaba gerkten seviyor mu, yoksa böyle bi entrikaya karışmak için gerçekten onu sevmesi gerektiğine kendini inandırdı mı bilmiyorum...

aslına bakarsak bunları öğrenmem hayatımda pek bir şeyi değiştirmedi...
böyle bi entrikanın parçası olmak hoşuma gitmese de evrenin bilmek istediklerimi bi şekilde önüme koyması hoşuma gitti...

ne de olsa tesadüfler şehrindeyim...

bir gece

gecenin bir yarısı aradı beni....
gelme! dedim...

...

bilgisayarın karşına geçip öyle konuşmadan vakit geçirdi... sarhoştu, ya da öyle davranmak o an işine geliyordu...
ne diyeceğimi bilemedim, ayrıydık, yatağıma yatıp uyumaya çalıştım... yapamadım...
....
yanıma yattı... yine uyuyamıyordum, onun yanımda olmasından rahatsız oluyordum...
soyundu sonra, durduramadım... kendine gelip giyinmesi için bekledim...
giyindi, beni anlamak için bunu yapması gerekiyordu belki de... ama onun düşüncelerinden iğrendim, bu zayıflığından tiksindim...
evet bi şekilde yanımda olsun istiyordum belki ama böyle düşünürken değil...

pul biber

niye bana bunu yapıyor anlamıyorum...
"yeşil'le tekrar birlikte olsanız ne güzel olur, çok sevinirim"
- öyle bi ihtimali düşünseydim ayrılmaz çabalardım...

"tekrar görüşmeyi hiç düşünmüyor musun?"
- görüşürsek hem ben onu etkilerim, hem de o beni, hiç gerek yok, hayatımızı yaşıyoruz işte...

"ahh! yeşil olsaydı ne eğlenirdik oyunda"
- sen onunla ne zaman batak oynadın ki?
"çok izledim, siz bulaşığına ne oynuyodunuz, haa! o pokerdi"

niye bana sürekli onu hatırlatmaya çalışıyor anlamıyorum, çocuğun yeni bir sevgilisi var habuki... bir de onu çok iyi tanıyormuş gibi davranmasına sinir oluyorum, ahh be kızım bir yıl geçirdim ben çocukla, ne kadar eğlenceli olduğunu da bilirim, ne kadar hödük olduğunu da...
bir de çok tahammülsüz bir dönemimdeyim şu ara, hoşuma gitmeyen bir şey duyduğum an hemen tersliyorum... geriliyorum, bir de ev arkadaşıyız, hoş olmuyor nanede geriliyor arada...
napmaya çalışıyor bilmiyorum, beni kıskandığını düşünüyorum bazen... oysa kıskanacağı bir durumum da yok şu an, biri tarafından delicesine sevilmiyorum yani...

not: pul biber ve nane ev arkadaşlarım oluyorlar.