
yine çok konuşulası göründüğüm bir gündeyim... "türkiyeli misin?" gibi garip bir soruya maruz kalıyorum... sonra ankara'ya gidecek bir teyze yaklaşıyor yanıma... öğrenci hallerinden bahsediyoruz...
otogarda otobüsün kalkmasını beklerken bir sigara içiyorum... evet, sigaraya başladım, ama hala yalnız olduğum zamanlarda içiyorum...
ilk defa bir cem adrian şarkısını radyodan dinliyorum, garip geliyor, yakıştıramıyorum nedense... şarkı beni cem adrian'ın doğduğu şehirdeki anılarıma götürüyor, gülümsüyorum...
molada 35 numaralı masaya oturuyorum... çay söyleyip bir sigara da orda içiyorum... aklıma yine böyle bir mola da bir ilkokulda müdür yardımcılığı yapan yol arkadaşımın, bana o ismini hatırlayamadığım sigarasından ikram edişi geliyor...
bir cem adrian şarkısı daha çalıyor radyoda, artık buruk hatırladığım bir geceye götürüyor beni...
sabahın altısında bir elimde bavulum, bir elimde laptopum rüzgarın şehrindeki evime gidiyorum...
evet... yolculukları seviyorum...
1 yorum:
Yolculukları rüzgar sokar aklımıza.Rüzgar olan yanımız da beklemeden düşer yollara.
Yorum Gönder